Ruim 12 jaar geleden werd door de Protestantse Kerk van Vlaardingen besloten om in een van hun kerkgebouwen een centrum te vestigen waarmee je een ‘doordeweekse kerk’ kan zijn. Het moest zeker geen traditionele wijkkerk worden maar een centrum voor met name door de week. Een plek waar mensen die met hun vragen, hun ideeën, maar ook hun inspiratie en spiritualiteit terecht konden.

Het moest een plek zijn waar geëxperimenteerd kan worden, waar vieringen en lezingen plaats kunnen vinden, maar ook voor gespreksgroepen en cursussen. Waar men in stilte kan mediteren of een kaars op kan steken voor een overledene. Een plaats voor kleine concerten, voor solotoneel, voor tentoonstellingen en voor nog veel meer….

Op dat moment kwam de diaconie van de kerk steeds meer schrijnende armoede tegen. Mensen die geen maaltijd meer kunnen bekostigen, mensen die vastlopen in de instanties en moeilijke regelingen. Mensen die in een huis wonen en nog de nodige spullen kunnen gebruiken.

Een centraal gebouw kon hier een antwoord op zijn. Maaltijden verzorgen, een ruilwinkel, een beperkte opslag voor tweedehands meubels of witgoed. Een gebouw zou mogelijkheden bieden om er ondersteuning aan te bieden bij budgetteren, koken en gezond eten, opvoeding, omgaan met dementie en meer.

Vanuit deze twee wensen ontstond De Windwijzer. Een centrum met een boodschap aan mensen en een boodschap vóór mensen.

Daarmee is Vlaardingen niet de eerste gemeente in Nederland die zo’n centrum voor ontmoeting, bezinning, en dienstverlening opzet. In Haarlem bestaat bijvoorbeeld al jaren ‘Stem in de Stad’, een initiatief van meerdere kerken samen. En niet alleen in Haarlem, maar ook in Den Haag, Deventer en op nog veel meer plaatsen zijn zulke centra.

Al die centra kenmerken zich door een zekere passie en een sterke overtuiging dat ze gastvrij en dienend midden in de samenleving moeten staan, laagdrempelig en bereikbaar.